Spelregels hartenjagen

Op deze pagina vindt u de volledige spelregels van hartenjagen zoals het op Whisthub gespeeld wordt. Er zijn in de wereld een aantal spellen bekend onder de naam hartenjagen, maar op Whisthub wordt de bekenste variant gespeeld, nl. het Amerikaans hartenjagen, ook wel gekend als Black Lady. Deze variant van hartenjagen is wereldwijd vooral bekend doordat het werd meegeleverd bij het Windows besturingssysteem.

Algemeen

Hartenjagen is een slaggebaseerd spel en wordt gespeeld met een volledig kaartspel van 52 kaarten, zonder jokers. De volgorde van de kaarten van hoog naar laag is A K Q J 10 9 8 7 6 5 4 3 2, zoals gebruikelijk in veel kaartspellen.

In principe is het mogelijk om te spelen met drie, vier, vijf of zelfs meer spelers, maar op Whisthub wordt steeds gespeeld met vier spelers.

Wanneer men in het echt speelt is elke speler afwisselend de deler, en is meestal de speler links van de huidige deler, de deler in het volgende spel. Op Whisthub worden de kaarten uiteraard gedeeld door de computer en dus is er geen deler nodig, al wordt de virtuele deler wel steeds aangegeven met het icoon . Dit heeft echter geen enkele invloed op het spel en is dus eerder ceremonieel.

Doel van het spel

Het doel van het spel is om op het einde zo weinig mogelijk strafpunten te hebben verzameld. Bij het begin van het spel wordt onder de spelers afgesproken wanneer een spel eindigt. Meestal wordt er gespeeld tot er minstens één speler een bepaald aantal strafpunten verzameld heeft. Vaak wordt er gespeeld tot 100 strafpunten, maar ook 50 en 200 zijn mogelijk op Whisthub. Als alternatief kan er ook een vast aantal deeltjes gespeeld worden, hetgeen op Whisthub om praktische redenen vaak het geval is in de tornooien.

Elke harten die men toegespeeld krijgt in een slag is één strafpunt waard, en de schoppenvrouw Q telt voor 13 strafpunten. Per ronde zijn er dus in totaal 26 strafpunten te verdelen. Wanneer iemand er echter in slaagt om álle 26 strafpunten te verzamelen, krijgen alle tegenspelers 26 strafpunten en de speler in kwestie geen. In het Engels wordt dit ook wel Shooting the Moon genoemd.

Kaarten doorgeven

Nadat de kaarten uitgedeeld zijn, worden er voor het spel daadwerkelijk begint steeds drie kaarten doorgegeven, behalve tijdens de vierde ronde. Elke speler kiest drie kaarten en geeft deze door aan een andere speler zonder dat de andere spelers de kaarten kunnen zien. In de eerste ronde wordt naar links doorgegeven, in de tweede ronde naar rechts en in de derde ronde naar de speler aan de overkant. In de vierde ronde houdt iedereen zijn kaarten bij en wordt er meteen gestart. In de vijfde ronde begint deze cyclus opnieuw.

Het spel

De speler die na het doorgeven van de kaarten de 2 bezit, komt deze kaart ook als eerste uit, waarna de andere spelers met de klok mee een kaart bijspelen. Zoals gebruikelijk in veel kaartspellen, moet men altijd de uitgekomen kleur volgen indien mogelijk. De speler met de hoogste kaart in de uitgekomen kleur wint de slag en komt uit op de volgende slag. Er is geen troef.

Wanneer iemand geen kaarten meer heeft in de uitgekomen kleur, mag eender welke kaart gespeeld worden. Het is dus niet verplicht om harten te spelen wanneer men een andere kleur niet kan volgen! Merk op dat dit anders is dan bij het kingen, waar het in de negatieve spelletjes vaak verplicht is om strafpunten weg te spelen indien mogelijk. Er is één uitzondering op deze regel: in de eerste slag - die wordt geopend door 2 - mogen nooit strafpunten gespeeld worden, tenzij men niet anders kan (een uiterst zeldzame situatie overigens).

Men mag ook nooit harten uitkomen als er nog geen harten gespeeld zijn door iemand die niet kon volgen. Wanneer er wél reeds harten gespeeld zijn, heet dit dat de harten geopend zijn, of in het Engels dat hearts are broken. Sommige spelers laten ook toe dat men harten mag uitkomen wanneer de schoppenvrouw Q gespeeld is, maar nog geen harten . Op Whisthub is dit niet toegelaten.

Hieronder staan enkele voorbeelden om de spelregels te illustreren.

Voorbeeld 1: Eerste slag

De eerste slag wordt altijd geopend door 2, dus als men nog klaveren heeft, moet men hier een kaart van spelen. Als men geen klaveren meer heeft, mag men eender welke kaart spelen behalve harten of Q.

Voorbeeld 2: Harten openen

Wanneer men nog ruiten heeft, moet men uiteraard volgen. Als men géén ruiten meer heeft, mag eender welke kaart gespeeld worden. Het is niet verplicht om harten of de schoppenvrouw Q te spelen.

Stel dat er voorgaand aan deze slag nog geen harten werden gespeeld en dat er in deze slag uiteindelijk óók geen harten worden gespeeld, dan mag de speler die uitkomt geen harten uitkomen, zelfs niet nadat schoppenvrouw Q gespeeld werd in deze slag! De uitzondering hierop is uiteraard wanneer men niet anders kan.

Merk trouwens op dat het op Whisthub hoe dan ook onmogelijk is om kaarten te spelen die niet toegestaan zijn volgens de spelregels. Deze kaarten zijn uitgegrijsd en er gebeurt niets wanneer zo'n kaart gekozen wordt.

Tactiek

Aangezien de schoppenvrouw Q telt voor 13 strafpunten - m.a.w. de helft van het aantal te verdelen strafpunten per ronde - wordt er meestal in het begin gefocust op (het onwijken van) de schoppenvrouw Q. Dit verklaart trouwens ook de naam van het spel in het Frans, n.l. Dame de pique en ook de Engelse alternatieve naam Black Lady. Meestal wordt er in het begin vaak schoppen uitgekomen om de persoon met Q te dwingen hiermee de slag te winnen.

Schoppenvrouw Q speelt ook een grote rol bij het doorgeven van de kaarten. Men geeft zo goed als nooit schoppen lager dan Q omdat deze "bescherming" bieden. Als men zelf Q heeft, wordt deze vaak weggegeven, tenzij men voldoende lage schoppen heeft om niet gedwongen haar te moeten spelen. Om dezelfde reden worden ook A en K vaak doorgegeven.

Het is ook belangrijk om bij te houden of er reeds harten gespeeld zijn en vooral wie al strafpunten heeft. Als er halverwege het spel nog maar één speler is met strafpunten, dan moet er een alarmbel afgaan of deze speler niet probeert alle strafpunten te halen. In dat geval is het best om te stoppen met harten weg te gooien en er alles aan te doen om iemand anders strafpunten aan te smeren, en indien nodig zelf een slag te winnen met strafpunten in.

Hierdoor kan men maar beter ook opletten met het weggeven van A of K, zelfs wanneer het nog niet duidelijk is of iemand voor alle strafpunten gaat. Dit zijn immers vaak de kaarten die de speler die voor alle strafpunten gaat tekort zal komen!

Genoeg theorie, het is altijd het makkelijkst om het spel te leren kennen door te oefenen tegen de computer!